The Guinayangan Republic

Wala pa halos estudyante sa aming paaralan pero naroon na si Mang Vincent. Kay dami niyang dalang paninda. May siopao, mani, pansit habhab, malalamig na juice at ice candy.

Hapon naman siya babalik upang kunin ang mga benta ng ipinatindang produkto, at syempre para muling magtinda sa mga bata.

Madalas naman pulo-pulutong ang mga bata kay Mang Milan o mas kilala sa Mr.Hab-hab. mabiling mabili ang tinda nitong pansit hab-hab na sa halagang limang piso ay talagang mabubusog ka na.

Mainit at masarap na Arroz Caldo naman ang paninda ni Aling Lucy. Masigla siyang magtinda kahit na nga nangangapaso na sa tinitindang lugaw katulong ang butihing asawa. Malasa at may hanghang na hagod ng luya na tamang tama sa tiyang walang laman sa umaga.

Araw-araw yan. Lagi siyang nasa school hindi para magaral kundi para pakainin ng kanilang produkto ang mga mag-aaral. Kilalang killala na nila ang bawat suki. Alam na rin nila ang paborito ng mga bata mula sa kanilang tinitinda. Binibigyan din nila minsan ang mga batang walang pambili.

Masipag si Mang Vincent, Aling Lucy at Mang Milan. Hindi kumpleto ang isang araw kung hindi mo sila makikita sa labas ng eskwelahan. Simple at konte lang ang kanilang kinikita ngunit marangal at nagbibigay ligaya sa mga nagugutom na mag-aaral.






Mula sa pahayagang Ang GAYANG TOMO13 Blg.1

"Kung may pag-ibig ay may pag-asa na ang dulot ay laging saya."

Lirikong mula sa kantang "Munting Hiling". Nagpapahayag ng tunay na hiwaga ng pag-ibig. Tulad ng pagmamahal ko sa aking magulang.

Pag-ibig ng isang magulang sa kanyang anak. Wala ng hihigit pa. Ang nararamdamang saya ng isang bata ay umaapaw sa kanyang murang isipan. Masabi lang ng magulang ko na ipinagmamalaki nila ako bilang kanilang anak ay umaapaw na ang puso ko sa saya.

Natatandaan ko pa noong nasa unang baytang pa. Kung saan nakipatagisan ako ng talino sa aming paaralan na kasama ang aking mga magulang. Labis na kaba ang aking naramdaman ng panahong iyon. "Ano ba yan?..kinakabahan ako!"...ang bangit ko sa sarili. Ngunit sabi ni Inay "OK lang yan, proud na proud kami sa iyo anak!". Sobrang anak ko noon.

Sobrang daming mga batang  nangangailangan ng pagmamahal at kalinga ng mga magulang. Kung tutuusin sobrang swerte nating mga batang may mga magulang na nagmamahal, kumakallinga at umaaruga.

Kaya't ang mga magulang ko ang pinaka importanteng tao sa buhay ko.

Natutunan ko ring huwag suwayin ang mga utos ng ating mga magulang. Dahil sa bawat problemang hinaharap natin, sila ang nasasandalan. Gaano kasakit para sa isang magulang ang suwayin ng kanyang anak. Sa kanila natin nararamdaman ang tunay na hiwaga ng pag-ibig.


Mula sa Ang Gayang TOMO14 Blg.1

Guinayangan paraiso kang tunay.
Hanggang awit na lamang ba ang kahulugan nito? Bakit di natin totohanin? Kay sarap mangarap. Kay gandang paraiso ang pwede nating marating. Di na kailangan ang passport at visa. Di rin kailangang lumayo ka pa. Nandito ka na sa lupaing maaring maging paraiso sa dakong silangan ng Look Ragay.

Mala-Boracay Beach sa Look Ragay. 

Bakit naman hindi? Napakahaba ng maligoy na baybaying sumusukat sa pangpang ng dagat ng ating bayan. Maaring pagtayuan ng simpleng kubong pahingahan ng mga nais maglunoy sa tubig ng malinis na dagat.



Paraiso ng Masaganang Lamang Dagat. 

Naglalakihan at nagtatabaang yamang dagat na handog ng ating karagatan, look at ilog. Walang magugutom. Walang maghihirap sa yamang makukuha sa malawak na katubigan ng ating bayan.



Pasyal Sa Pamamangka.

Pwedeng pwede. Ano pa ba ang pwedeng gawin sa karagatan kundi ang mamasyal sa pamamagitan ng bangka. Lalo pang gaganda ang ating buhay dagat kung tulad ng mga dagat sa ibang panig ng Pilipinas na matatanaw natin ang mga sasakyang pandagat. Pang-akit ito sa turismo at karagdagang hanap buhay din sa ating mga kababayan.



Mayamang Ani Ng Sitrus o Kahel

Naglalakihang matatamis na dalandan. lado at dalanghita mula sa lugar ng Cadig.



Daigdig Sa Kailaliman Ng Lupa

Mundo sa mga di mabilang na mga kwebang tahanan ng mga paniking nagbibigay ng guano. Ano pa kaya ang nakatago sa bahaging iyon ng ating lupain? Halika't ating tuklasin.




Kamalig ng Palay. 

Kay lawak ng ating bukirin. Bayan ng mga magsasaka ang ating lupain. Palayang pinagkukunan na ating pagkain.Pagtatanim ng palay pwedeng pwedeng paunlarin.
Masasalamin sa lupain ng Guinayangan ang paraisong naghihintay.
Bakit Lalayo ka pa?

Inilathala sa Ang Gayang Hunyo-Nobyembre 2008